Het Brieschend paard

Meestal werk ik naar de waarneming in mijn kunst, maar vorig jaar, 2022, heb ik uit de fantasie dit beeld gekleid. En eerlijk is eerlijk ik heb in het Brieschend Paard van Rien Poortvliet gespiekt. Maar eigenlijk was dat niet nodig. Ik voel het paard van binnen uit, ik ken elke welving van de spieren en botten, door het eindeloze borstelen en knuffelen van de paarden.

School vond ik niks, de lagere niet en de middelbare ook niet. Maar bij de paarden en de paardenmensen was ik thuis. Soms fietste ik in de zomer - voor school- nog naar een weiland langs de rivier de Mark, waar Rakker en later Tamara lekker in de wei lagen. Dan ging ik er even bij liggen. Dat zijn toch geweldige herinneringen! Ik hoop dat jullie ook dergelijke herinneringen hebben, wellicht aan een mens, een dier of aan een geweldige club.

Rodermarkt, paardenmarkt

Het paard staat niet alleen voor mijn jeugdherinnering maar ook voor de Rodermarkt. Een enorm festijn met een optocht en een paardenmarkt en heel veel disco!! Toen wij in 1999 hier arriveerden was het de perfecte manier om in een hele korte tijd veel mensen te leren kennen. Onze oudste was vier jaar en mocht op de Pipi Langkous wagen met de hele kleuterklas. Alle vaders en moeders bouwden mee. Ook de andere twee gingen de jaren daarna op verschillende wagens. We knutselden, naaiden, prikten bloemen en we genoten van het grut op de wagens.